να κρατικοποιήσουμε το internet;

Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το άρθρο στο TechCrunch, Vint Cerf Wonders If We Need To Nationalize the Internet (ο Vint Cerf αναρωτιέται αν πρέπει να κρατικοποιήσουμε το internet).

Ο Vint Cerf είναι ο άνθρωπος που συχνά αναφέρεται ως “ο πατέρας του internet” και είναι αντιπρόεδρος της Google και “Chief Internet Evangelist” στην ίδια εταιρεία από το 2005, οπότε η γνώμη του σίγουρα έχει ένα ειδικό βάρος.

Να προλάβω τους βιαστικούς:
1. Αναρωτιέται, δεν προτείνει.
2. Το “internet” είναι πολλά πράγματα, στην συγκεκριμένη περίπτωση θεωρώ ότι ο Cerf αναφέρεται στην υποδομή, “τα καλώδια”, ό,τι κατά κανόνα εμπίπτει στις δραστηριότητες των ISPs και όχι βέβαια στις υπηρεσίες ή το content.

Παρόλα αυτά και παρά τις αντιρρήσεις του Erick Schonfeld που υπογράφει το άρθρο και παρά το γεγονός ότι ούτε εμένα θα μου άρεσε πολύ η ιδέα, αξίζει να σημειώσουμε ότι ακούγεται από τον συγκεκριμένο άνθρωπο και στην χώρα που γέννησε το Internet.

Αυτό που κρατάω εγώ είναι ότι ο ανταγωνισμός των telcos (εταιρείες τηλεπικοινωνιών) σε συνθήκες αγοράς δεν αρκεί για να διασφαλίσουμε ότι το internet θα συνεχίσει να εξελίσσεται και να αποτελεί μία βασική υποδομή στην οποία όλοι θα έχουν ίση πρόσβαση (είτε είναι χρήστες, είτε εταιρείες που προσφέρουν υπηρεσίες μέσα από αυτό) καθώς και ότι το κράτος έχει ένα σημαντικό ρόλο να παίξει.

unix command: paste

tip: σε unix command line, το paste επιτρέπει να δημιουργήσετε εύκολα ένα αρχείο που να έχει ως στήλες τα περιεχόμενα άλλων αρχείων.

αποτελέσματα πανελλαδικών

δεν έχω να προσθέσω τίποτα στο σχετικό άρθρο μου πριν από ένα χρόνο: “περάσαμε!”

IsoHunt adds 10.000 Free and Legal Albums | TorrentFreak

Το isoHunt προσθέτει στον κατάλογό του, με την συνεργασία του Jamendo, πάνω από 10.000 μουσικά άλμπουμ που καλύπτονται με άδειες Creative Commons.

IsoHunt adds 10.000 Free and Legal Albums

το Ανοικτό Λογισμικό ως πολιτική διαδικασία (;)

(ακολουθεί ιδέα που χρειάζεται ανάπτυξη)

Οι περισσότεροι προγραμματιστές και χρήστες που συμμετέχουν στην ανάπτυξη ανοικτού λογισμικού (Open Source Software) κατέχουν, έστω και ασυνείδητα, μία μοναδική εμπειρία και γνώση. Σε μεγάλο βαθμό η εμπειρία αυτή έχει γίνει κτήμα και όλων όσων συμμετέχουν σε αυτό που ονομάζουμε “συμμετοχικά μέσα”, social media. Είναι η εμπειρία της συμμετοχής και η αξία που προκύπτει από την δυνατότητα να συμμετέχει κάποιος ελεύθερα σε ένα εγχείρημα.

Στέκομαι όμως στο Ανοικτό Λογισμικό και όχι στα social media διότι η ανάπτυξη λογισμικού έχει ένα αυξημένο βαθμό πολυπλοκότητας που δεν συναντάμε συχνά στα social media. Οι εκατομμύρια γραμμές κώδικα που συνθέτουν το Linux, το Apache, το GNOME κ.λ. χρειάζεται να είναι σε απόλυτη αρμονία, αλλιώς έχουμε ένα προϊόν ασταθές, δύσχρηστο, αναποτελεσματικό.

Υπάρχουν κυρίως δύο μοντέλα για την ανάπτυξη λογισμικού. Οι μεγάλες εταιρείες όπως η Microsoft ακολουθούν ένα αυστηρά ιεραρχικό μοντέλο και το Ανοικτό Λογισμικό ακολουθεί διάφορες παραλλαγές ενός πιο χαοτικού, αλλά και συμμετοχικού μοντέλου. Μία από τις καλύτερες παρουσιάσεις των διαφορών μεταξύ των δύο μοντέλων είναι το κείμενο του Eric S. Raymond, The Cathedral and Bazaar -υπάρχει και η μετάφραση στα ελληνικά, Ο Καθεδρικός και το Παζάρι.

Διαβάστε το Cathedral and Bazaar. Αν δεν είσαστε προγραμματιστές και σας φαίνεται βαρετό, απλά αντικαταστήστε τις λέξεις, όπως θα διαβάζετε: αντί για “χρήστης” βάλτε “πολίτης”, αντί για “λογισμικό” διαβάστε “νόμους”, “διαγωνισμούς” ή “δημόσια έγγραφα”, αντί για “bug” διαβάστε “παραθυράκια” ή “διαφθορά”.

Αυτή είναι άλλωστε και η ιδέα που λέω στην αρχή ότι χρειάζεται ανάπτυξη. Πώς θα μεταφραζόντουσαν οι διάφορες αρχές του “Cathedral and Bazaar” (και γενικότερα του Ανοικτού Λογισμικού) σε πολιτική διαδικασία; Ορίστε ένα παραδείγμα

“έχοντας αρκετά μάτια, οποιαδήποτε διαφθορά θα αποκαλυφθεί” (given enough eyeballs all bugs are shallow)

Πριν μου το πείτε: ξέρω ότι δεν είναι τόσο απλή η μεταφορά από το ένα στο άλλο. Για παράδειγμα το λεγόμενο “fork” (σχίσμα;) όπου κάποιος αποφασίζει ότι θα αναπτύξει ένα πρόγραμμα Ανοικτού Κώδικα με τον δικό του τρόπο, δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα είχε νόημα σε νόμους. Αλλά, υπάρχουν αρκετές δοκιμασμένες ιδέες και μία φιλοσοφία που πιστεύω ότι θα άξιζε να εξετάσουμε.

Δείτε το ως τροφή για σκέψη. Φαντάζομαι ότι κάποιος, κάπου έχει γράψει σχετικά με πολύ πιο εμπεριστατωμένο τρόπο.

user generated TV?

Έχω αναφέρει κατά καιρούς ότι η μητέρα μου (Χριστίνα Βρυώνη) μετά από κάθε ταξίδι που πηγαίνει κάθεται και δημιουργεί ένα video/ντοκυμαντέρ για το μέρος που πήγε (όλα στον υπολογιστή της, χωρίς κάποιο επαγγελματικό εξοπλισμό) . Αυτό γίνεται DVD και καταλήγει σε φίλους και συγγενείς.

Σκέφτηκα ότι θα είχε ενδιαφέρον να ανεβάσω αυτά τα video στο internet και ξεκινάω από το πιο πρόσφατο. Είναι τα αποσπάσματα από το ταξίδι της σε Ινδία και Νεπάλ, τον Απρίλιο που μας πέρασε. Το συγκεκριμένο video είναι για Βαρανάσι (γνωστό και ως Βεναρές) και Κατζουράχο.

Αν θέλετε μπορείτε να το κατεβάσετε και σε μεγαλύτερη ανάλυση για να το δείτε στον υπολογιστή σας, επιλέξτε “select format” και μετά “Download playing” κάτω από το video.

Προσπαθώ να καταλάβω αν θα σας ενδιέφερε να ανέβουν και τα υπόλοιπα (έχουμε από Εκουαδόρ, Αμαζόνιο και Νησιά του Πάσχα, μέχρι Ιαπωνία) και σε τί μορφή θα τα προτιμούσατε ιδανικά. Η διαδικασία απαιτεί ώρες transcoding, uploading κ.λ., μην την κάνω άδικα! Μήπως θα το θέλατε σε DivX; Μήπως σε μικρά εβδομαδιαία 10λεπτα;

Γενικά, κάθε παρατήρηση ή σχόλιο, ευπρόσδεκτο -σίγουρα θα τα διαβάσει και η ίδια :-)