Αυτές τις μέρες είμαι στην Μαδρίτη, παρακολουθώντας το campus party. Αυτό που μου έχει κάνει την μεγαλύτερη εντύπωση είναι το στήσιμο του χώρου στον οποίο διεξάγεται: είναι πολύ κοντά στο ιδανικό setup για αυτές τις εκδηλώσεις.
1. Ο χώρος είναι ένα συνεχές ορθογώνιο παραλληλόγραμμο. Ένα τεράστιο “open space”. Οι ομιλίες γίνονται στις δύο απομακρυσμένες άκρες του και στην μέση, ταυτόχρονα. Με αυτό τον τρόπο, οι 3 παράλληλες ομιλίες ουσιαστικά ανταγωνίζονται για το κοινό κάθε στιγμή. Είναι ένα setup που για πρώτη φορά είχα ακούσει να το προτείνει ο Dave Winer (ήταν πρόσφατα, αλλά δεν θυμάμαι που το άκουσα/διάβασα, αν κάποιος έχει πρόχειρο το link ας το αφήσει στα σχόλια).
2. wifi που παίζει χωρίς κανένα πρόβλημα. Ανοικτό, χωρίς passwords κ.λ. και απλά παίζει.
3. Πρίζες, πολλές πρίζες, παντού.
4. Άνετες γωνίες. Πουφ (που οι συμμετέχοντες μεταφέρουν κατά περίπτωση όπου τους βολεύει), καναπέδες, καρέκλες που δεν είναι στοιχισμένες ή οργανωμένες, αλλά μετακινούνται εύκολα. “Πάγκοι εργασίας” και πάλι με πολλές πρίζες.
5. Χώρος “έκθεσης” και μαζί “εργαστήριο” μέσα στον ίδιο χώρο που γίνονται οι ομιλίες.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι ο επισκέπτης μπορεί να παρακολουθήσει, να εργαστεί, να συμμετέχει, με άνεση, χωρίς κανένα περιορισμό. Μπορεί να κυκλοφορεί στους διάφορους χώρους χωρίς να τον απασχολεί τί ξεκίνησε πότε.
Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι η αίσθηση που είχα ήταν ότι οι ομιλίες φιλοξενούνταν στον χώρο “μας” και όχι ότι εμείς φιλοξενούμασταν στον χώρο που γίνονται οι ομιλίες. Οι 800 περίπου συμμετέχοντες έκαναν δικό τους τον χώρο που μοιάζει με το σπίτι τους, το σαλόνι τους, το δωμάτιό τους. Και σε αυτό τον χώρο “φιλοξένησαν” τις ομιλίες. Πολύ ενδιαφέρον.
Έχω φτιάξει ένα playlist με μικρά video από τον χώρο, ίσως δίνουν καλύτερα το κλίμα.
