vrypan|net|weblog (αρχείο)

Θυμάστε, οι παλιότεροι, την εποχή που όλα τα sites ήταν μία συλλογή στατικών σελίδων; Πριν την ύπαρξη των CGI scripts και του server side scripting με perl, php κ.λ.;

Για κάποιο λόγο, η ιδέα να επιστρέψω σε στατικές σελίδες, μου μοιάζει αρκετά ελκυστική. Όχι βέβαια με τις τεχνολογίες του ’90 -δύο δεκαετίες, σχεδόν, αργότερα, έχουμε πολύ καλύτερα εργαλεία. Και υπάρχει μία πληθώρα υπηρεσιών στις οποίες μπορεί να κάνει κανείς “outsource” οτιδήποτε θα απαιτούσε interactivity, όπως τα σχόλια (από IntenseDebate και Discus, μέχρι friendfeed).

Βασικά οι ιδέες που γυρνάνε στο μυαλό μου, χωρίς να έχω καταφέρει να τις τακτοποιήσω, είναι:

- compatibility και life expectancy
Το blog μου κοντεύει να κλείσει 6 χρόνια. Δεν βλέπω γιατί, δεν θα μπορούσε να κλείσει άλλα τόσα και πολύ περισσότερα. Θα είναι τόσο διαδεδομένη η PHP τότε; Η MySQL; Ο apache;

Λογικά ναι. Δηλαδή, βάζω και στοίχημα. Και να μην είναι, θα υπάρχουν άλλα αντίστοιχα, και σίγουρα τρόποι για migration. Αλλά… πού ξέρεις; Αυτό που έχω δει με τα χρόνια είναι ότι τελικά αυτό που σώζεται και μεταφέρεται πιο εύκολα είναι οι στατικές σελίδες. Έτσι π.χ. έχω το site μου από το 1997, ενώ άλλα που έφτιαξα πιο μετά έχουν χαθεί.

- distribution
Εδώ και μήνες ρίχνω κλεφτές ματιές, όποτε έχω λίγο χρόνο, στο Git, ένα version control system με μερικά ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά, όπως την distributed αρχιτεκτονική που υποστηρίζει. [1]

Προσπαθώ να καταλάβω, να φανταστώ, πώς θα μπορούσε να είναι και να λειτουργεί ένα site που δεν “εξαρτάται” τόσο από το URL του. Που το περιεχόμενό του μπορείς να το κάνεις checkout ή clone, να το μεταφέρεις από δω και από κει, να υπάρχει σε πολλαπλές κόπιες, ίσως αλλαγμένο από άλλους χρήστες, σε διάφορα σημεία του internet. (Βέβαια, υπάρχουν προβλήματα, π.χ. πώς αντικαθιστάς notification mechanisms όπως οι ping servers+RSS ή ακόμη και τα post pings και trackbacks ή -ακόμη πιο σημαντικό- ποιο είναι το namespace που προσδιορίζει την ταυτότητα ενός άρθρου κ.λ.)

Για αυτό και έκανα διαθέσιμο το longtxt και μέσω git -για την ακρίβεια, το git είναι ο κυρίως μηχανισμός, αν και όχι δημοφιλής, και το www προστέθηκε στην συνέχεια.

Μερικά από τα παραπάνω δεν είναι πολύ πρωτότυπα. Μπορείτε να βρείτε παρόμοιες ιδέες πίσω από posts και projects όπως:
- Using Git to maintain your website [2]
- Git website howto
- How to Maintain Static Sites with Git & Jekyll
- Blogging Like a Hacker using Git and Jekyll
- introducing Hyde
- AYM CMS
- Loathsxome
- Flashbake: Free version-control for writers using git
- GitTorrent, The Movie

Σκέφτομαι ότι ίσως ακόμη και τα σχόλια να μπορούσαν να γίνονται ως contributions που θα γίνονται αργότερα merge στο main branch; Και πώς θα μπορούσε κάποιος να περιορίσει την πρόσβαση ή να κλείσει ένα site του οποίου τουλάχιστον το περιεχόμενο (ή και το layout) “επιπλέει” άναρχα σε πολλαπλές κόπιες σε servers και clients σε όλο τον κόσμο; Μήπως όμως, θα χρειαζόμασταν τότε πολύ περισσότερο μηχανισμούς ηλεκτρονικής υπογραφής;

Φαντάζομαι, μετά από όλα αυτά, τα εισαγωγικά στον τίτλο να εξηγούνται λίγο περισσότερο. :-)

Μπορεί όλα αυτά να μην βγάζουν τόσο νόημα. Αλλά ήθελα να τα γράψω για να τα έχω και εγώ ως reference την επόμενη φορά που θα ξαναπιάσω το θέμα… Δείτε τα ως τροφή για σκέψη…

–
[1] άλλα άρθρα σχετικά με το git
[2] αυτή την προσέγγιση πάνω-κάτω, από τεχνική άποψη, ακολούθησα για το longtxt.