podcamp #1

Γύρισα πριν από λίγο από το πρώτο podcamp[1]. Πρέπει να ομολογήσω ότι το ευχαριστήθηκα περισσότερο από όλες τις εκδηλώσεις που έχω πάει τον τελευταίο καιρό. Πολύ χαλαρό κλίμα (μου θύμισε το mediacamp) και ευχάριστη ατμόσφαιρα. Νομίζω ότι οι όχι περισσότεροι από 30 (;) που μαζευτήκαμε, κάτι κερδίσαμε. Κάτι που θα ήθελα (δεν το σκέφτηκα εκείνη την ώρα…), θα ήταν να μιλήσουν και άλλοι από τους παρευρισκόμενους. Έτσι, να μας πουν 1-2 πράγματα από την εμπειρία τους ως podcasters και να απαντήσουν σε ερωτήσεις -κάτι που έγινε εν μέρη, αφού καταλήξαμε να συζητάμε και να ρωτάμε ο ένας τον άλλο.

Τείνω να πιστεύω ότι αυτού του είδους τα events που πλησιάζουν περισσότερο προς το “unconference” είναι τα πιο ενδιαφέροντα. Έχουν βέβαια ως προαπαιτούμενο να υπάρχει μία εξοικείωση με την ιδέα, με το να μην “ντρέπονται” οι παρευρισκόμενοι να κάνουν ερωτήσεις κ.λ. Αλλά νομίζω ότι έχουμε φτάσει εκεί; Πότε θα είναι το επόμενο mediacamp; :-)

Συνειδητοποίησα και κάτι άλλο τώρα. Στα περισσότερα “συνέδρια”, “ημερίδες” κ.λ. που γίνονται στην Ελλάδα, σχεδόν ποτέ δεν υπάρχουν ερωτήσεις. Είναι κοινό μυστικό, ότι οι διοργανωτές συχνά φροντίζουν να υπάρχουν 2-3 ερωτήσεις από “δικούς τους” (συνάδελφους, φίλους κ.λ.) ώστε έστω και τυπικά να δικαιολογείται η ύπαρξη του “μετά την ομιλία θα γίνει συζήτηση”. Αντίθετα, σε όλα τα events που συμμετέχει κόσμος εξοικειωμένος με τα social media (βλ. opencoffee, gbc, podcamp κ.λ.), το πρόβλημα είναι να περιορίσεις τις ερωτήσεις, ώστε να μην τραβήξει για πάντα η εκδήλωση.

Νομίζω ότι αυτό είναι μία απόδειξη ότι οι άνθρωποι μέσα από τα blogs κ.λ. μαθαίνουν να συμμετέχουν σε συζητήσεις, να μην διστάζουν να πουν την άποψή τους ή να ρωτήσουν την γνώμη των άλλων. Συμφωνείτε;

–
[1] Οφείλω ένα μπράβο στον Νίκο που το οργάνωσε και αντιστάθηκε σε όλα τα προβλήματα (που περιλάμβαναν και εμένα, να του στέλνω mail το πρωί, “μήπως να το αναβάλαμε;”) και οργάνωσε το event!

ιδιώνυμο;

2047468568_e1d30451c6_m

ιδιώνυμο κατά Καρατζαφέρη…

vodka juniors

Ο Papo γράφει πολύ καλά λόγια για το live των vodka juniors. Χαίρομαι πολύ, δύο από τα μέλη του συγκροτήματος είναι καλοί και αγαπημένοι φίλοι. Είχα γράψει και παλιότερα για αυτούς, όταν έβγαλαν τον τελευταίο τους δίσκο, το Dark Poetry, ως podsafe. Μπορείτε να τους βρείτε και στο myspace.

δελτίο καιρού

img_0198
Και μια και το blog έχει καταλήξει λίγο σε δελτίο καιρού, σήμερα είμαστε καλύτερα όπως βλέπετε :-)

βρέχει, χειμώνιασε

img_0197Βρέχει, χειμώνιασε και εγώ έχω ανάγκη από διακοπές. Αισθάνομαι πολύ κουρασμένος τον τελευταίο καιρό. Όχι μόνο από την δουλειά, αλλά και από την γενικότερη αίσθηση γύρω μου -πολλή αρνητική ενέργεια, από τα blogs μέχρι τον κόσμο στον δρόμο.

Ακόμη και αυτό που θα μπορούσε να είναι πηγή θετική, η αντίδραση των μαθητών αισθάνομαι ότι χάνει τον δρόμο του, την γνησιότητά του και την ειλικρίνειά του.

Ρίχνει καρεκλοπόδαρα τώρα. Αλήθεια, αν μεγαλώσεις σε ένα μοντέρνο σπίτι με διπλά τζάμια, θα έχεις την μνήμη του θολωμένου τζαμιού στο οποίο αρχίζουν και σχηματίζονται σιγά-σιγά σταγόνες, στο οποίο μπορείς να κάνεις σχήματα με το δάχτυλό σου; Μάλλον όχι.

Ευτυχώς, υπάρχουν και κάποιοι που είναι σε τελείως διαφορετική φάση.

Όπως ο Δημήτρης που κηνυγάει ένα όνειρο. Το έχω ξαναπεί, πιστεύω ότι η transifex είναι μία ιδέα που μπορεί να πάει πολύ μακρυά.

Και η Ελίνα, που τρέχει αυτές τις μέρες με το χριστουγεννίατικο bazaar του ez art studio -να περάσετε αν σας ενδιαφέρουν τα χειροποίητα πράγματα, ο χώρος είναι όμορφος και τα πράγματα, μου είπε η Ελίνα, πολύ ωραία.

Το μόνο δημιουργικό που έκανα εγώ αυτές τις μέρες είναι ότι αναβάθμισα το wordpress σε 2.7. Σημαντικές βελτιώσεις και επιτέλους ξαναπαίζει το flash uploader για εικόνες, που η αναβάθμιση του flash σε version 10 είχε “σπάσει”.

Μιλάμε βρέχει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ τώρα…

κυριακή 14.12.2008

Προσπαθώ να ξυπνήσω. Το βιολογικό μου ρολόι κάπου έχει μπλεχτεί με τα απανωτά ξενύχτια (παρακολούθησης-κάλυψης των γεγονότων).

Νομίζω ότι η δημοσιογραφία των πολιτών (citizen journalism) θα βγει κερδισμένη και πολύ πιο ώριμη μέσα από τα γεγονότα των τελευταίων ημερών. Βλέπω ότι ανακαλύπτουμε νέους και πιο έξυπνους τρόπους να χρησιμοποιούμε τα διαδικτυακά εργαλεία και συμμετέχει και περισσότερος κόσμος.

Είναι και η φύση των γεγονότων, που δίνει την ευκαιρία να ξεπεράσουμε τον (εγγενή[1]) εγωισμό μας, όσοι έχουμε μία παρουσία σε αυτά τα μέσα.

Για παράδειγμα, χθες το βράδυ μία φίλη μου που μένει στα Εξάρχεια, μου έστελνε κάθε τόσο με email το τί γίνεται εκεί. Εγώ ήμουν καλεσμένος σε φίλους και μου ήταν πολύ δύσκολο να παίρνω τα emails της, να τα κόβω σε μηνύματα των 140 χαρακτήρων και να τα στέλνω στο twitter -και να τα κάνω όλα αυτά από το κινητό μου, αρκετά γρήγορα ώστε να είναι επίκαιρα. Μου ήταν όμως πολύ εύκολο να τα προωθώ στον Ανδρέα και αργότερα (όταν ο Ανδρέας έπρεπε να “αποσυνδεθεί”), στον Παναγιώτη. Αυτοί, από τον υπολογιστή τους, ενημέρωναν τον υπόλοιπο κόσμο μέσω twitter.

Κάτι αντίστοιχο είχα κάνει και προημερών όταν είδα ότι οι φωτογραφίες από το κινητό μου δεν ανέβαιναν στο flickr.

Αντίστοιχα είδα κόσμο να συνεργάζεται για να καταγράψει κάτι σε video και να το ανεβάσει on-line κ.λ. Είναι εντυπωσιακό πόσα resources μπορεί να έχει στην διάθεσή του ένας “citizen journalist”! :-)

Μέσα σε όλα αυτά, τα ΜΜΕ είναι στον κόσμο τους. Το απόλυτο disconnect. Βλέπεις τηλεόραση και νομίζεις ότι δεν συμβαίνει τίποτα. Εκπομπές με χαζοχαρούμενες φατσούλες να δείχνουν συνταγές ή να κουτσομπολεύουν ποιο μοντέλο χώρισε με ποιόν και τί έγινε το προηγούμενο βράδυ στα “μαγαζιά” -ποιος ήταν ο πιο καλοντυμένος; [2]

–
[1] θεωρώ ότι υπάρχει ένας “εγγενής εγωισμός”, ειδικά στο blogging διότι ακριβώς τα μέσα αυτά επιτρέπουν στον καθένα να έχει τον “δικό του” χώρο.

[2] στον αντίποδα, κερδισμένες είναι οι δύο συγκροτημένες προσπάθειες ενημέρωσης, το TVXS του Κούλογλου και το zougla.gr του Τριανταφυλλόπουλου (οκ, δεν τον συμπαθώ, αλλά αυτές τις μέρες έχει προσφέρει πολύτιμο οπτικοακουστικό υλικό σε όλους μας). Και παράλληλα, έχουν ξεκινήσει οι ζυμώσεις για δημιουργία μίας εναλλακτικής “ομπρέλας” που θα αγκαλιάζει την δημοσιογραφία των πολιτών, δείτε εδώ: diktio.pbwiki.com