Έχω accounts σχεδόν σε ό,τι υπηρεσία “κυκλοφορεί” στο Internet -youtube, facebook, delicious, twitter, κ.λ. κ.λ. Τις τελευταίες μέρες προσπαθώ να “ταχτοποιήσω” λίγο τον τρόπο που χρησιμοποιώ αυτές τις υπηρεσίες, ανάλογα με το τί σημαίνουν για εμένα. Κατέληξα λοιπόν στην παρακάτω “στρατηγική”.
vrypan|net|weblog (αυτό εδώ το blog)
Μέσα στα χρόνια που έχω το blog μου, πέρασα από διάφορες φάσεις στον τρόπο που το χρησιμοποιώ. Από προσωπικό ημερολόγιο μέχρι σημειωματάριο, μέχρι ενημερωτικό site, μέχρι (κάτι σαν) lifestream aggregator. Από δω και πέρα αποφάσισα ότι στο blog μου θα βάζω μόνο “πράγματα” που είναι “δικά μου”: σκέψεις, ιδέες, εμπειρίες, ημερολόγιο.
Για να το θέσω αλλιώς: θα έχει νόημα να παρακολουθήσετε το blog μου, μόνο αν σας ενδιαφέρω “εγώ” -τί κάνω, τί σκέφτομαι. Όχι για να ενημερωθείτε για το τελευταίο ενδιαφέρον link ή το νέο αστείο video που βρήκα -για αυτά, δείτε παρακάτω :-)
friendfeed.com/vrypan
Όπως είπα πριν από μερικές μέρες, έχω αρχίσει να χρησιμοποιώ πολύ περισσότερο το friendfeed. Εδώ είναι η σελίδα μου. Στο friendfeed έχω μεταφέρει το μεγαλύτερο μέρος από το “social activity”: μοιράζομαι links, σημειώνω links και σχόλια άλλων που θεώρησα ενδιαφέροντα κ.λ.
Θεωρώ ότι ο χώρος του friendfeed προσφέρεται πολύ περισσότερο για αυτή την δραστηριότητα. Από την μία μαζεύει σε ένα μέρος όλα όσα κάνουν οι “φίλοι”. Δεν χρειάζεται να πάω στο youtube ή στο delicious ή όπου αλλού έχουν κάποια δραστηριότητα για να δω τί έκαναν. Δίνει χώρο για σχόλια. Επίσης, επιτρέπει στην πληροφορία (και στο “attention”, σε ένα άλλο επίπεδο) να κυκλοφορεί πολύ πιο γρήγορα: μπορεί να μην παρακολουθώ τον Χ, αλλά αν ο φίλος μου Ψ κάνει ένα σχόλιο σε κάτι που έκανε share ο Χ θα το δώ.
Καταλαβαίνω ότι η πρώτη εντύπωση από το friendfeed μπορεί να είναι για πολλούς ότι είναι χαοτικό. Ναι, είναι. Αλλά αυτός είναι μάλλον ο μόνος τρόπος να διαχειριστεί κάποιος τόση πολλή πληροφορία -μία πιο στατιστική και λιγότερο δομημένη προσέγγιση.
twitter.com/vrypan
Μου αρέσει το twitter. Αν έγραψα (και απέχω αυτές τις μέρες) ότι το εγκαταλείπω ήταν για να δώσω λίγο πιο δραματικό τόνο και να πείσω αρκετούς από εσάς να δοκιμάσετε το friendfeed :-) Αλλά, δεν βολεύει καθόλου για συζητήσεις. Θα το χρησιμοποιώ, όταν το χρησιμοποιώ, για να δώσω ένα status (π.χ. “γυρνάω από το γραφείο” ή “θα είμαι το βράδυ στο τάδε bar”) ή για να κάνω broadcast μία πληροφορία που μπορεί να ενδιαφέρει και άλλους, αλλά έχει στιγμιαία αξία (π.χ. “κλειστό το κέντρο, διαδήλωση στην Ακαδημίας”).
Θα προσπαθήσω όσο γίνεται να αποφύγω τις συζητήσεις στο twitter. Κοινώς, minimum χρήση του “@”. Οι συζητήσεις στο friendfeed.
facebook
Το facebook είναι μία πονεμένη ιστορία. Αν μπορούσα να ξεκινήσω από την αρχή, θα φρόντιζα να κάνω “friends” μόνο όσους γνωρίζω πολύ καλά: τους φίλους μου στον “πραγματικό” κόσμο, τους παλιούς συμμαθητές, συναδέλφους με τους οποίους έχω επαφή και εκτός δουλειάς ή από προηγούμενες δουλειές που έχουν παραμείνει φίλοι. Δηλαδή, σε αντίθεση με όλα τα άλλα, που έχω “ανοικτά” και public (ακόμη και στις υπηρεσίες που επιτρέπουν να περιορίσεις ποιος βλέπει τα δεδομένα σου, εγώ έχω επιλέξει “οποιοδήποτε”), θα ήθελα το facebook να είναι πολύ κλειστό.
Αυτό το έχω χάσει. Σιγά μην είναι κολλητοί μου οι 500+ facebook friends. Άλλους τους γνωρίζω πολύ καλά, άλλους απλά τους έχω συναντήσει 1-2 φορές και άλλους δεν τους ξέρω καν, αλλά με ξέρουν αυτοί. Οπότε, το αφήνω όπως είναι, έχω εδώ και καιρό περιορίσει πολύ τα invites που κάνω accept και… θα το κοιτάξω κάποια άλλη φορά. Σε αυτή την φάση, είναι απλά άλλο ένα σημείο στο οποίο πηγαίνω.
LinkedIn
Η περίπτωση του LinkedIn είναι η πιο εύκολη -και σε αυτό βοήθησε η ίδια η υπηρεσία που προβάλλει τον “σκοπό της”: my professional network. Το profile μου στο LinkedIn είναι ακριβώς αυτό: ένα “ζωντανό” CV και οι “συνδέσεις” είναι επαγγελματικού χαρακτήρα.
youtube, delicious, google reader κ.λ.
Πλέον, θεωρώ όλες αυτές τις υπηρεσίες “βοηθητικές”. Δηλαδή, βολεύουν κάποια στιγμή, για να κάνω κάτι. Τις χρησιμοποιώ και θα συνεχίσω να τις χρησιμοποιώ κατά περίπτωση. Αλλά μπορεί και να σταματήσω. Καλύτερα να παρακολουθείτε το friendfeed μου όπου εμφανίζονται όλα, αντί να τρέχετε να δείτε πότε σταμάτησα το delicious και ξεκίνησα να χρησιμοποιώ το ma.gnolia ή τί ανέβασα στο youtube και τί στο blip.tv.
συμπέρασμα :-)
Θα μπορούσαν όλα αυτά να είναι τελείως διαφορετικά αν π.χ. είχα ένα ενημερωτικό blog ή ένα blog με θεματικό χαρακτήρα. Ή αν ήμουν πολιτικός να είχα διαφορετική ιδέα για την ιδανική χρήση του facebook. Ο καθένας, ανάλογα με τις συνήθειές του, τα εργαλεία που τον βολεύουν ή ακόμη και ανάλογα με το τί κάνουν όλοι οι άλλοι με τους οποίους επικοινωνεί (π.χ. αν όλοι οι γνωστοί σου περνάνε τις ώρες τους στο youtube ή είναι μανιακοί με το twitter) επιλέγει διαφορετικά.
Αυτά… Ελπίζω να έδωσα μία ολοκληρωμένη εικόνα, ίσως να βοήθησα και εσάς να βάλετε μία τάξη στο πώς θα μπορούσαν να οργανώσετε το internet presence σας.