Όχι, δεν κατέβηκα στην συγκέντρωση αγανάκτησης. Μάλλον διότι το αντικείμενο της αγανάκτησής μου είναι διαφορετικό από των υπολοίπων που υπογράφουν “αγανακτισμένοι” -το πιο σαφές που βρήκα ήταν ότι είναι αγανακτισμένοι εναντίον του Μνημονίου και εγώ δεν είμαι, αλλά αυτή είναι άλλη συζήτηση.
Αλλά…
Αν οι συγκεντρώσεις ήταν όπως περιγράφονται π.χ. εδώ, χαίρομαι που έγιναν. Χαίρομαι γιατί κέρδισαν (και για εμένα) και πάλι το δικαίωμα να διαδηλώνουμε ειρηνικά -ένα δικαίωμα που de facto είχε χαθεί εδώ και χρόνια. Πιστεύω ότι οι λύσεις είναι σε συνθέσεις και όχι σε συγκρούσεις -και οι σημερινές συγκεντρώσεις μου έδωσαν την εντύπωση ότι προτίμησαν να ρίξουν το βάρος στην σύνθεση, παρά την σύγκρουση.
Ευχαριστώ λοιπόν τους σημερινούς “αγανακτισμένους” διαδηλωτές, όχι για τις πολιτικές θέσεις, αλλά για την πολιτική πρακτική.
update: Και μερικά σχετικά άρθρα που διάβασα:
- Αγανάκτηση (Σύνταγμα 25/5/2011)
- Επειδή πήγα κι εγώ στο Σύνταγμα…
- Τι θα «γεννήσουν» οι πλατείες;
update 2:
- και άλλο ένα: Τί Γίνεται Όταν Μένουν Ελάχιστα Να Μας Ενώνουν: Οι Αγανακτισμένοι, Η Ισπανία Και Η Επανάσταση
- και αυτό: Για τη σημερινή συγκέντρωση
update 3:
Τα καλοκαίρια των 20κάτι δεν τα ξαναζείς (Μια ειλικρινής απολογία στους «αγανακτισμένους»)
Ετσι ακριβώς ήταν και ακόμα καλύτερα. Και μην είσαι τόσο σίγουρος ότι το αντικείμενο της αγανάκτησής σου είναι διαφορετικό. Αν ήσουν στη συνελεύση πάνω στην πλατεία ίσως να είχες ακούσει και κάτι από το αντικείμενοτ ης δικής σου αγανάκτησης :-)
Αύριο στη σελίδα http://real-democracy.gr/node/2 θα υπάρχουν τα πρακτικά της συνέλευσης. Διάβασέ τα εάν θες.
Επίσης αν θες δες τις συζητήσεις εδώ http://is.gd/JkOii3 Δεν θα συμφωνήσεις σίγουρα στο γενικό πλαίσιο, αλλά σίγουρα κάτι από όλα ίσως σε εκφράζει. Δεν σου κάνω προπαγάνδα, απλά προσπαθώ να σου πω ότι αυτοί οι άνθρωποι που κατέβηκαν σήμερα στις πλατείες δεν είναι τόσο μακριά από σένα και τον καθένα μας όσο νομίζεις.
Θα σου πω εγώ γιατί δεν κατέβηκες. Δεν σε άφησαν οι πολιτικές σου πεποιθήσεις. Εισαι όχι απο τους ποιτικοποιημένους τύπους αλλα απο τους κομματικοποιημένους. Απο πασπ ξεκίνησες και παντα αυτούς θα ακολουθείς μεχρι τελικής πτώσεως.
Έλα ρε, ξεκόλλα. Η πρώτη μου επαφή με κόμμα ήταν στα 33 μου. Την άποψή μου λέω και ως τέτοια πρέπει να την δέχεσαι.
Ούτε κι εγώ συμμερίζομαι τον βασικό λόγο (ή όπως φαίνεται να είναι) στον οποίο έχει στηθεί αυτό το άτυπο κίνημα “αγανακτησμένων”, που τον καιρό που έσκαγαν το ένα σκάνδαλο μετά το άλλο έπιναν καφέ στις ίδιες πλατείες που τώρα “ενηλικιώνονται”. Περισσότερο με μια κοινωνία που καθυστερημένα περνάει την εφηβεία της μοιάζει. Για μένα οι μούτζες, οι μηδενισμοί, η απόπειρα καθολικής αποδόμησης ανήκει στο πριν από 4-5 χρόνια, αλλά τότε όλα ήταν “καλά”. Η ώρα είναι περασμένη ήδη για πράξεις, για εργασία, για δραστηριοποίηση σε οποιοδήποτε τομέα (από καλλιέργια σαληγκαριών μέχρι τις υπηρεσίες).
Το μόνο στο οποίο είναι “παραγωγικά” τα πικ-νικ στις πλατείες είναι η ψυχολογική αποσυμφόρηση της “ενημερωτικής” τρομοκρατίας.
Τέλος, άσχετα με το εάν διαφωνεί ή συμφωνεί κανείς η ανάγκη για ελευθερία της σκέψης και της τοποθέτησης με επιχειρήματα είναι πάντοτε το ίδιο επιτακτική.