μία ανάσα

Είναι λίγο κρίμα που όταν συμβαίνουν πράγματα με τόσο έντονους ρυθμούς, δεν προλαβαίνω να γράψω. Και όταν έχω λίγο χρόνο, είμαι τόσο εξαντλημένος που και το να βάλω 1-2 προτάσεις εδώ μοιάζει αδύνατο.

Έκανα πολλά ξενύχτια αυτές τις μέρες. Αλλά πολλά πράγματα έχουν πλέον μπει σε τόσο καλό ρυθμό που γίνονται εύκολα και γρήγορα. Έγιναν και τα debate -πήγαν πολύ καλύτερα από όσο θα περίμενα. Η προεκλογική περίοδος μπαίνει σιγά-σιγά στην τελική ευθεία. Αλλά κοιμήθηκα ένα φουλ 7ώρο χθες και αισθάνομαι πιο ξεκούραστος.

Είμαι αισιόδοξος. Και λίγο αγχωμένος γιατί, ο πήχης για την “επόμενη μέρα” έχει μπει πολύ ψηλά -αλλά, είναι ωραίο να έχεις τέτοιους στόχους.

για λόγους διαφάνειας

Με δεδομένο ότι ασχολούμαι με την καμπάνια του ΠΑΣΟΚ μέσω AdWords, θεώρησα σωστό να αφαιρέσω τις διαφημίσεις της Google από το vrypan|net|weblog και το REC(on).

update τουρλού

Οι εκλογές δεν με ξάφνιασαν (υπήρχε λόγος που η άδειά μου τελείωσε 3 Αυγούστου…), αλλά σίγουρα μου άλλαξαν διάφορα πλάνα. Τετάρτη απόγευμα βεβαιωθήκαμε λοιπόν -ναι, εγώ ήμουν από αυτούς που έλεγαν μέχρι την τελευταία στιγμή ότι οι εκλογές θα αργήσουν, προφανώς έκανα λάθος.

Την Τετάρτη φύγαμε από το γραφείο κατά τις 2 το βράδυ, κάθισα σπίτι να συνεχίσω την ανάγνωση όσων γράφονται στο internet και να ανταλλάξω μερικά emails, πήγε 5 η ώρα. Ξύπνημα 7, αφού στις 9 είχαμε την συνέχεια της βραδυνής συνάντησης. Δεν διαμαρτύρομαι, οι εκλογές είναι ένα συναρπαστικό project όταν τις ζεις από τόσο κοντά, κάτι που δύσκολα μπορεί να αισθανθεί κάποιος που δεν το έχει ζήσει. Δεν θα έδινα τόσες ώρες και προσπάθεια για κάτι που θεωρώ δουλειά.

Υπάρχει κάτι συναρπαστικό όταν προσπαθείς να πετύχεις κάτι που θεωρείς σημαντικό, κάτι που σχετίζεται με αυτό που θεωρείς “σωστό” γενικότερα. Μοιάζει… (λίγο κοινότυπο; λίγο ουτοπικό; ίσως.) …αλλά … πώς έχουν έρθει έτσι τα πράγματα και αισθάνομαι ότι έχω και εγώ ένα μερίδιο σε μία προσπάθεια για να “αλλάξει ο κόσμος”… (Δεν θα σας θυμώσω αν γελάσετε, έχω και εγώ το μερίδιο του κυνισμού που μου αναλογεί, αλλά έτσι αισθάνομαι.)

Ευτυχώς, το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε πρόλαβα να κάνω το μεγαλύτερο μέρος της αναδιοργάνωσης του “γραφείου” μου στο σπίτι. Τα “παλιά” έπιπλα έφυγαν, αγοράσαμε νέα από το IKEA, συναρμολογήσαμε, περάσαμε καλώδια, κουβαλήσαμε, μεταφέραμε. Τακτοποιήσαμε τα περίπου… 12 computer (+- laptops, VT terms και διάφορες άλλες συσκευές, δίσκους κ.λ.) Ο χώρος “άνοιξε”, το δωμάτιο αν και δεν είναι 100% έτοιμο, είναι πολύ πιο ευχάριστο.

NNC (No Name Cast) ίσως να αργήσουμε να κάνουμε αν συνεχίσω σε αυτούς τους ρυθμούς -το πιθανότερο. Θα αργήσω και να δοκιμάσω το twitalytic που δείχνει πολλά υποσχόμενο και για το οποίο άκουσα στο TWiG. Α, και το disqus 3.

Όμως τώρα νυστάζω :-) Καληνύχτα.

Αθηνά Ανδρεάδη

Δεν την ήξερα. Την άκουσα για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2008, στην Αστυπάλαια, σε ένα εκπληκτικό χώρο, στον χώρο ενός μοναστηριού, στους πρόποδες του παλιού κάστρου. Με ενθουσίασε. Άλλες φορές μου θύμιζε Tori Amos, άλλες Loreena McKennitt και άλλες στιγμές μία γνήσια σμυρνέικη φωνή..

Ζει στο Λονδίνο. Θα την βρείτε στο myspace.com/athenaandreadis.
Ή διαβάστε για αυτή σε αυτό το άρθρο του BBC.

Θα είναι στο Μέγαρο Μουσικής, στις 17/9.

όνειρο θερινής νυκτός

Ήταν μία από τις λίγες πυρκαγιές που ξέσπασαν στην Αττική και πήραν έκταση.

Έτσι κι αλλιώς, οι εμπρησμοί για εκμετάλλευση οικοπέδων δεν έχουν νόημα -κάθε οικοδομική άδεια δημοσιεύεται για 2 μήνες στο Internet πριν εγκριθεί και υπάρχουν κάτι τρελοί που τις περνάνε από κόσκινο, άσε που το δασολόγιο και το κτηματολόγιο δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για αμφισβητήσεις- μένουν τα ατυχήματα και κάτι τρελοί.

Η ήπια εκμετάλλευση του δάσους (ελεγχόμενη υλοτομία, συλλογή ρετσινιού) είναι και αυτός ένας αποτρεπτικός παράγοντας: το δάσος είναι πιο καθαρό, υπάρχουν μονοπάτια και δασικοί δρόμοι που επιτρέπουν την (σχετικά) εύκολη πρόσβαση στα περισσότερα σημεία.

Αλλά τις πυρκαγιές στα μεσογειακά δάση δεν μπορείς να τις αποφύγεις τελείως. Έτσι είναι και αυτή την φορά.

Η τηλεόραση μεταδίδει τον τηλεφωνικό αριθμό του συντονιστικού κέντρου στον οποίο οι πολίτες μπορούν να καλέσουν για να δώσουν πληροφορίες ή για να προσφέρουν βοήθεια. Καλούνται και όσοι ιδιοκτήτες βυτιοφόρων ή εκσκαφικών μηχανημάτων θέλουν να βοηθήσουν, να μεταβούν σε συγκεκριμένα σημεία για να ενταχθούν στις επίγειες δυνάμεις.

Οι εθελοντές εντάσσονται στο σχέδιο και ακολουθούν τις οδηγίες των πυροσβεστών για να ενισχύσουν τις προσπάθειές τους. Όσοι έχουν την κατάλληλη εκπαίδευση βοηθάνε στην κατάσβεση, άλλοι ασχολούνται με την περιπολία, άλλοι δημιουργούν ζώνες άμυνας σε σημεία που υπάρχουν φόβοι ότι μπορεί να φτάσει η φωτιά αν τα πράγματα πάνε άσχημα.

Πυροσβεστικοί κρουνοί υπάρχουν σε κάθε σημείο που χρειάζεται και οι δυνάμεις που δίνουν την μάχη έχουν τους επικαιροποιημένους χάρτες με τα σημεία όπου μπορεί να γίνει ανεφοδιασμός -ακόμη και αυτούς που έχουν τοποθετήσει ιδιώτες ή τοπικοί σύλλογοι.

Οι κάτοικοι των περιοχών γνωρίζουν πολύ καλά τί πρέπει να κάνουν, αφού ενημερώθηκαν για τελευταία φορά από τους δήμους την άνοιξη που μας πέρασε. Υπάρχουν και αρκετοί που γνωρίζουν το δάσος εξαιρετικά, ειδικά όσοι εργάζονται ως οδηγοί για τους τουρίστες που έρχονται να κάνουν πεζοπορία ή ορειβασία -αυτοί είναι ήδη μαζί με τους πυροσβέστες για να τους οδηγήσουν καλύτερα μέσα στο δάσος.

Από την πρώτη στιγμή που διαπιστώθηκε ότι η πυρκαγιά μπορεί να πάρει μεγάλες διαστάσεις, ήρθαν και δυνάμεις από το εξωτερικό, στα πλαίσια διακρατικών συμφωνιών -άλλωστε δεν είναι λίγες φορές που και οι δικοί μας πυροσβέστες τρέχουν, σε άλλα μέρη του κόσμου να βοηθήσουν, ειδικά τον χειμώνα.

Βραδιάζει και η μάχη με την φωτιά θα είναι ακόμη πιο δύσκολη, αλλά υπάρχουν βάσιμες ελπίδες ότι με το ξημέρωμα οι επίγειες δυνάμεις με την βοήθεια των ελικοπτέρων και των αεροπλάνων θα την σβήσουν.

Το μόνο που μου την σπάει είναι ότι η κυβέρνηση θα έρθει στο τέλος της τετραετίας και θα κοκορεύεται ότι κατάφερε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις πυρκαγιές να μειώσει εντυπωσιακά τις καμένες εκτάσεις και να αυξήσει (λέει…) την συνολική έκταση των δασών -λες και το έκανε μόνη της ή λες και δεν είναι υποχρέωσή της.

Και μετά ξύπνησα.

Ο εφιάλτης της Περσεφόνης

Το ανέφερε η @alepouda. Γραμμένο για την Ελευσίνα, αλλά θα μπορούσε να είναι για την Ελλάδα. Ο Γκάτσος λέει όλα όσα αισθάνομαι σήμερα… :-(

Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες
ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο
τώρα πετάνε αποτσίγαρα οι τουρίστες
και το καινούργιο πάν να δουν διυλιστήριο.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα
τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία
άδεια κορμιά σιδερικά παιδιά κι ελάσματα.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη